Kolejna premiera w Teatrze Collegium Nobilium – Wojciech Urbański reżyseruje sztukę Iwana Wyrypajewa pt. „Iluzje”. Pojawia się w niej pytanie o najgłębszy sens ludzkiej egzystencji. Uświadamiają, jak bardzo kruche jest wszystko, czego próbujemy się uchwycić.
Premiera „Iluzji” odbędzie się na Scenie Głównej TCN już 3 lutego o godz. 19.00.
„Ale kiedy będziesz umierać, to wspomnij, Sandro, te moje przedśmiertne słowa i wiedz, będę wtedy przy tobie. Moja miłość będzie z tobą. Nie wierzę w życie po śmierci. Wiem, że dziś moja droga zakończy się i dalszy ciąg nie nastąpi. Ale wierzę, wiem, Sandro, że miłość nie umiera, ona żyje wiecznie, nawet po nas nasza miłość będzie żyć. Nie mogę tego wytłumaczyć w sposób naukowy, ale czuję, że tak jest. Nie wierzę w mistykę, mówię o prostej, bardzo prostej rzeczy. Miłość to bardzo prosta rzecz dostępna dla nielicznych. Przeżyłem to życie, żeby się dowiedzieć – tak, miłość istnieje. Miłość to wielka siła. Miłość zwycięża śmierć.”
„Iluzje”, Iwan Wyrypajew, tłum. Agnieszka Lubomira Piotrowska
Cztery opowieści, a każda snuta z innej perspektywy. Opowieści o miłości? A co nią jest? Czy można ją budować i tworzyć szczęśliwy związek skrywając swoje największe pragnienia? W Iluzjach, które autor klasyfikuje jako komedię, spotykają się dwa małżeństwa, by mówić o uczuciach, o tym co ich łączy, a co dzieli. Ich historie są pełne humoru, troski i namiętności. Stawiają pytania o to do czego zmierzamy i co po nas zostanie.
Iwan Wyrypajew napisał Iluzje na czterech 30-35 letnich aktorów, którzy przedstawiają historię czterech osób po osiemdziesiątce – dwóch par małżeńskich u kresu życia. W Teatrze Collegium Nobilium opowiadać będą nie cztery, a jedenaście osób – studentów roku dyplomowego Wydziału Aktorskiego, którzy mają po dwadzieścia kilka lat. Co z tego wyniknie?
Reżyserowanie dyplomu traktuję bardzo odpowiedzialnie. Zastanawiając się nad wyborem tekstu kierowałem się przede wszystkim tym, ile mogę dać studentom, czy mogę ich w tej pracy czegoś nauczyć? Czy mogę dać im jakieś narzędzia, z którymi mogli się wcześniej nie spotkać, a które mogą przydać im się w przyszłości? Reżyserowanie spektaklu dyplomowego powinno być połączone z pedagogiką. Myślę, że to ciekawe zobaczyć, jak grupa młodych ludzi, przed którymi rozciąga się perspektywa całego życia opowiada o ludziach, którzy są na końcu tej drogi.
Wojciech Urbański
W lutym, oprócz naszych stałych pozycji repertuarowych, jak „Otello” w reż. Grażyny Kani, czy „marat/sade” w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego, a także „Jednego serca” w reż. Anny Sroki-Hryń, spektaklu poświęconego utworom Czesława Niemena, będziemy mieli wyjątkowe propozycje, dostępne tylko w tym miesiącu.
Instytut Teatralny, kolejny raz organizuje w Teatrze Collegium NobiliumTEATROTEKĘ. Pokazy odbędą się u nas w dniach 9 – 11 lutego, więcej informacji wkrótce na naszej stronie.
W lutym wraca również Scena Mistrzów. Tym razem będzie można obejrzeć monodram Wojciecha Pszoniaka „Belfer”, 18 lutego, godz. 19.00
„Fundamentalnie człowiek uczy się w dwóch miejscach: w domu i szkole. Mój monodram mówi o tym, jak kształtują się relacje między mentorem a uczniem oraz o degradacji naszej kultury i cywilizacji europejskiej” – mówił Wojciech Pszoniak w wywiadzie.
Z końcem miesiąca pożegnanie z tytułem„Iluminacje”, w reż. Liwii Bargieł, 27-28 lutego, godz. 19.30, ostatnia szansa dla widzów, którzy jeszcze nie mieli okazji obejrzeć tego spektaklu.
Teatr Collegium Nobilium jak zwykle zapewnia specjalne zniżki dla seniorów i studentów.
Kasa Teatru, ul. Miodowa 22/24, czynna codziennie w godz.:
pon.-pt.: 9.00-17.00 lub do rozpoczęcia spektaklu
sob.-niedz.: 13.00-17.00 lub do rozpoczęcia spektaklu
Więcej informacji na stronie www.tcn.at.edu.pl